7 Februari: Noordhoek
Op onze derde dag hier is het erg winderig. Geen weer om op het strand te liggen maar wel prima om over het strand te wandelen en te kijken naar hoe sommige mensen zich uitsloven om op een surfboard te blijven staan.
Verder beleven we weinig opwindends deze dag. Eind van de middag aan de scones en thee. In de avond gaan we uit eten op het wine estate om de hoek, Cape Point vineyards.
8 Februari: Sandbaai
We doen het rustig aan vanochtend. Het is immers maar een kleine honderd kilometer naar de Elgin vallei waar we een nachtje willen blijven. Het pakt anders uit dan we vantevoren dachten. Eerst door de drukte van Kaapstad heen en daarna blijkt, eenmaal aangekomen in Elgin, er geen geschikte accommodatie te vinden. Wat wij geschikt vinden heeft in ieder geval een airco. Dat is wel nodig, het is boven de vijfendertig graden!
We rijden verder door naar Botrivier. Ook daar is het ofwel vol dan wel kamers zonder verkoeling. We halen een streep door Botrivier en gaan richting Kleinmond aan de kust. Ook daar van hetzelfde laken een pak. De eigenaresse van een van de lodges zegt met een stalen gezicht dat het hier nooit warm wordt en daarom een fan voldoende is. We vluchten de bloedhete kamer uit.
Op naar Hermanus dan maar. Daar is zoveel, dat moet lukken. Na een paar lodges langs te zijn geweest blijkt dat ook de 4-sterren onderkomens niet over airconditioning beschikken. Bij de VVV krijgen we een adres in Sandbaai, drie kilometer terug richting Kleinmond. Het is al half vier in de middag als we in het Schulphoek Guesthouse aankomen. Dit guesthouse heeft vijf sterren en de prijs is er ook naar. Maar we zijn dolblij dat we iets acceptabels hebben gevonden.
Gaandeweg blijkt wat ze hier onder vijf sterren verstaan. De auto, die er verschrikkelijk uitziet met al dat stof van ruim vijf weken, wordt gratis gewassen. De minibar hoort bij de prijs met alle drankjes erin. Alleen het avondeten blijkt extra. Heerlijke kudu steak met een fijne fles shiraz erbij. We zijn na het diner alle ellende van de dag dan ook vergeten.
9 Februari: Sandbaai
Het ontbijt is ook voortreffelijk. We kunnen tot elf uur blijven en maken een wandeling langs de kust. Prachtig hier. Een schildpad kruist onze weg.
De kust is ruig en de oever ligt bezaaid met verdroogde kelp. In de verte ligt Vermont tegen de bergen aan geplakt.
Uiteraard wemelt het ook van de vogels. Sommigen, zoals deze reiger, hebben een perfecte schutkleur. Ingezoomd zie je het nog beter.
Wijs geworden van de zoektocht van gisteren hebben we de laatste vier nachten alvast geboekt in twee accommodaties. Op naar de winelands!
