25 Januari: St Petersburg
We verlaten het Baymont om kwart voor negen. Vermeldenswaard zijn de muffins bij het ontbijt waarvan we er een paar meenemen voor onderweg. Dat onderweg zijn duurt niet lang. We draaien de Interstate 75 op en dan immer gerade aus. We mogen zowaar zeventig mijl, ongeveer honderdtwaalf kilometer, per uur rijden. Zodoende zijn we voor half elf al in St Petersburg.
Parkeren bij het Dalí museum kost tien dollar. Op maar vijf minuutjes loopafstand is er een parkeergarage voor maar twee dollar. De plekken in de garage zijn metersbreed, niet zo verschrikkelijk krap als in Nederland.
Op weg naar het museum lopen we langs het Tampa Bay Rowdies soccer stadium. Wat blijkt, alles is geheel in ADO Den Haag kleuren. En ook hier ligt een kunstgrasmat.
Het Dalí museum zelf is een belevenis. Van buiten hebben ze er alles aan gedaan om het een surrealistisch uitstraling te geven.
Ook van binnen ziet het er geweldig uit. Met name het uitzicht op de Tampa Bay is magnifiek.
Deze maanden is er buiten de normale collectie van Salvador Dalí ook een tentoonstelling van werken van René Magritte. De werken zijn per thema gegroepeerd. Indrukwekkend.
Een werk van Magritte gevolgd door een werk van Dalí in hetzelfde thema.
En nogmaals een werk van Magritte gevolgd door een werk van Dalí in hetzelfde thema.
Onderstaand werk doet de harten van veel Amerikanen sneller kloppen. Het is een beeltenis van de vrouw van Salvador Dalí, Gala, die uitkijkt over de Middellandse zee. Als je er een meter of twintig vanaf staat lijkt het net een portret van Abraham Lincoln. Als je de foto verkleint zie je het wat beter.
Na de tentoonstelling gaan we naar ons volgende motel. Deze Days Inn central ligt in een niet al te beste buurt. Overal zwervers, "shopping bag ladies" etc. Niet echt een leuke omgeving. We blijven dan ook niet in de buurt hangen en gaan in de middag richting strand. Dat strand is mooi en breed.
Grappig is wel dat je niet alleen maar hotels en rijkeluis appartementen langs de kust ziet staan maar ook wat gewonere, oude houten huizen.
Het barst hier van de ge- en verbodsborden, voornamelijk parkeerverboden. Ooit wel eens zo'n bord gezien?
Een heerlijk bankje aan het strand om even uit te puffen en bij te komen van de vermoeienissen van vandaag.
