12 Januari: Puerto Varas
De tocht naar Puerto Varas is niet zozeer lang, een kleine tweehonderd kilometer, maar omdat er een ferry oversteek tussen zit neemt het toch wel wat tijd in beslag. Gelukkig zijn we vroeg vertrokken en komen daarom rond een uur of één aan op de bestemming. De guide noemt Puerto Varas een goretex Mekka en we snappen wel waarom. Het barst hier van de rijkelui die volgens de laatste outdoor mode gekleed gaan.
Puerto Varas ligt aan het Llanquihue meer (spreek uit djan koe wee). Het lijkt hier veel op Genève. Groot meer, jetset etc.. Verschil hier is dat het meer omringd is door vulkanen. De dag dat wij aankomen zijn die niet te zien vanwege het druilerige weer.
Accommodatie in de stad is peperduur. We rijden rond en rond en komen steeds verder van Puerto Varas. Uiteindelijk strijken we neer bij hostal Tante Puppe, op een kleine twintig kilometer van de stad, wel aan het meer. Het hostal doet heel Duits aan, compleet met slingerklokken en Jezusbeelden boven je bed. De naam wordt in het Duits uitgesproken, poepe dus. Het is dan ook niet verwonderlijk dat we kuchen bij het ontbijt krijgen en veel worst, eieren en ham.
Vandaag vanwege het weer en omdat Puerto Varas niet zo boeiend is, geen foto's.
13 Januari: Puerto Montt
Vandaag is het weer niet echt beter en ja, wat doe je als het slecht weer is? Juist, een stad in. Op twintig kilometer van Varas ligt Puerto Montt, een echte stad met een kleine 200.000 inwoners, vernoemd naar een van Chili's oorlogshelden, Pedro Montt. De stad staat nu niet bepaald bekend om zijn schoonheid of architectuur. Ook is het niet echt levendig te noemen, wellicht vanwege het weer. De Chilenen hebben het vaak over Muerto (dood) Montt ipv Puerto (haven) Montt.
We beginnen op de boulevard.
Zelfs de gebruikelijke kerstboom ademt hier iets triests uit. Of is hij al afgetuigd, Kerst ligt alweer een kleine drie weken achter ons.
Ook het mooiste en grootste beeld op de boulevard stemt niet tot vrolijkheid.
Ze hebben wel een soort "lovers lane".
Op de Plaza de Armas staat hier een kerk in zijn volle lelijkheid te stralen.
Overal in het zuiden staan karretjes met de nationale frisdrank, mote con huesillo. Een soort mierzoete perzikendrab met gedroogde perziken (huesillos) en gepofte maïs erin. We besluiten het eens erop te wagen en halen een bekertje bij de Motekoning (El rey del moto). Het valt niet mee...
De verkiezingen voor de nieuwe president naderen hun bloedstollende ontknoping. In de tweede ronde nog twee kandidaten, Pinera en Frei. In de peilingen staat Pinera op 50,9% en Frei op 49,1%. Op straat "strijden" de aanhangers van beide kandidaten met elkaar. De straat is nu van hun.
We hebben Puerto Montt inmiddels wel gezien en gaan op weg naar tante Puppe. Maar dan gaat het mis. Peet wordt beroofd op straat zonder dat we er erg in hebben. Een vrouw wijst ons erop dat een vak van de rugzak open staat. Het mapje met de paspoorten en cash euro's is eruit. SHIT!!!!
Dan volgt een heel circus. De winkelier waar we net bij in de winkel waren voor de beroving belt de politie. De "vrienden voor eeuwig" komen net zo vlot als in Holland. We wachten zo'n vijfenveertig minuten op ze. In de tussentijd belt Peet met de Nederlandse ambassade in Santiago. Daar geven ze aan dat het mogelijk is om een laissez-passer te sturen naar het consulaat in Punta Arenas. Daar vliegen we morgen naar toe.
Op het politiebureau gaan we aangifte doen. Dat is niet zo simpel in dit land. Bureaucratie ten top. Maar goed, na een uur is het gefikst en worden we door onze vrienden naar de auto gebracht.
Verbijsterd rijden we terug naar Varas. Dat dit nu net ons moet overkomen! In Puerto Varas gaan we verder met het opruimen van de scherven. Fotokopiën maken van de aangifte, pasfoto's laten maken en bij Sky Airline langs om te vragen of we zonder paspoort kunnen vliegen morgen.
Terwijl we op het resultaat wachten lopen we nog even het stadje in. Daar kieken we de Iglesia del Sagrado Corazón de Jesús (heilige hart van Jezus).
Als troost voor alle ellende gaan we op chic dineren aan het meer in restaurant Club Yates. Het weer is ondertussen opgeklaard en de views worden met de minuut beter.
We hebben nu uitzicht op de vulkanen de Osorno
en de Calbuco.