21 Februari: Cachi
Vandaag doen we, behalve verkassen naar het Merced, niets. Nou ja, eten, lezen, relaxen en bij het zwembad liggen dan.
22 Februari: Purmamarca
We blijven van plan veranderen. Eerst was het San Antonio de los Cobres, maar die weg is niet haalbaar met onze Chevvy. Dan wordt het Salta, maar omdat we op de terugweg daar ook langs gaan komen en het nog vroeg is kiezen we voor Purmamarca. Erg toeristisch en dus ook veel hotels waarvan de eerste drie die we proberen ons een poot uit willen draaien. Nummer vier is raak. Een leuke lodge, aardige eigenaresse en minder dan de helft dan wat de anderen wilden vangen. Uitzicht vanuit onze kamer in de Huaira Huasi mag er zijn.
Eind van de middag gaan we het dorp in. Dat ligt tegen de cerro de siete colores (berg van de zeven kleuren) aan. Je kan een stuk lopen of met de auto. Eerste wat we tegenkomen is een kleine bult waar het uitzicht beter is. Dat wordt uitgebaat door wat locals die aardig binnen lopen door entree te heffen.
Op het muurtje ernaast zit zij te kijken of ze ook een graantje kan meepikken.
Inderdaad mooi gekleurde bergen langs het weggetje.
Hierna gaan we het dorp in. Op het centrale plein is het net Volendam. De souvenirs die ze hier verkopen komen uit Bolivia. Maar ach, wat maakt het uit. Wel erg kleurig en gezellig!
Nog wat close-ups. Eerst mevrouw lama en daarna dit schattige meisje die wel een toffee heeft verdiend.
Tevreden gaan we naar de lodge terug. Het is nog te vroeg om te eten. Etenstijd in Argentinië, als je geluk hebt, vanaf acht uur. Nog even wachten dus...
