26 September: Graaff Reinet
We slapen zalig in het gigantische bed en checken nog even de mail voor vertrek. Heerlijk een kamer met internettoegang!. Daarna gaan we vroeg op pad, het is nog een aardig eind rijden vandaag. Upington - Graaff Reinet is een kleine zevenhonderd kilometer. De eerste honderd ervan zijn nog "scenic" te noemen, maar na Groblershoop is het ronduit "boring"! Als je ooit op de kruising van de N9 en de N10 komt kijk dan uit. Het werd ons bijna fataal, maar ja, wat wil je, ze rijden hier aan de verkeerde kant van de weg.
Zevenentwintig kilometer ten noorden van Graaff Reinet ligt Abbotsbury, de schapenfarm van Gordon en Sue Scott. Er staat een piepklein bordje langs de kant van de N9 dat we bijna missen. De oprijlaan is drieënhalve kilometer lang. De eerste helft is vrij vlak land en daarna wordt het bergachtig. Volop vogels en mooie planten, zoals de aloë ferox.
Uiteindelijk komen we bij een droomhuisje aan. Een zit-eetkamer, een badkamer en een slaapkamer met een kingsize bed met heerlijk zachte lakens en een berg kussens erop. Het avondeten wordt in onze eigen cottage geserveerd. De twee dagen dat we op de farm eten staat er springbok, kudu, lam en bobotie op het menu.
Het terrein van Gordon en Sue is ongeveer twintig vierkante kilometer en we besluiten om in de middag van het huisje naar de voet van de berg te lopen. Dat is ook alweer tweeënhalve kilometer en als je je dan omdraait...
Ergens halverwege de wandeling komen we de restanten van een brand tegen. De zon is dan net verdwenen en het ziet er grimmig uit.
Maar als het zonnetje weer achter de wolken vandaan komt ziet het er allemaal weer lieflijk uit. Voorzichtig, trap niet op deze bloemetjes.
Omdat het zo mooi is ook nog even het uitzicht vanuit het slaapkamerraam.
We gaan aan tafel en openen de eerste fles van de winery "Alpha Excelsior" uit de Cederbergen, die we al een paar duizend kilometer met ons meeslepen. Proost!
