5 Februari: Villa de Leyva
Gisteren waren we te laat om nog wat van het stadje te zien. Het wordt hier om zes uur al donker.
Na het ontbijt kijken we rond in de lodge want ook daar waren we gisteren nauwelijks aan toe gekomen. Fraai, dat kan gezegd worden. Alles ademt hier de sfeer van eeuwen geleden uit. Overal katholieke prentjes en schilderijen.
Onze kamer is op deze galerij.
Het centrum is nationaal erfgoed en terecht. Het is wat lastig lopen en rijden op deze ongelijke kasseien. Het centrale plein is groot en omzoomd door originele zestiende eeuwse gebouwen.
Zo'n poncho is lekker in de ochtend als het nog fris is. Vanaf een bankje kan je dan het dorpsleven aan je voorbij laten trekken.
Een openbare aankondiging van missen die wordt opgedragen aan de overledenen. Wel zo handig voor wie nog geen internet heeft.
Hier heb je geen sporthal, maar gymnastiekles in de open lucht.
Na Villa de Leyva willen we Manizales aandoen. De weg daar naar toe loopt via Bogotá. In één keer naar Manizales rijden vinden we te ver en om nu weer in Bogotá te stoppen is ook niet echt aanlokkelijk. Daarom zetten we koers naar La Vega, tussen Bogotá en Manizales in.
La Vega is dan ook alleen maar een plek om te overnachten. We vinden er niks aan. Het is een dorp aan weerskanten van de "snelweg". Maar beter dit dan nog uren tuffen. De lodge die we vinden heeft gelukkig een zwembad waar we de rest van de middag doorbrengen.
