3 Oktober: Capitol Reef
Lekker uitgeslapen en op ons dooie akkertje gaan we op weg naar Capitol Reef National Park, een kleine tweehonderd kilometer oostwaarts. Het grootste gedeelte van de route loopt via de UT-12, volgens de boeken een scenic byway.
We rijden eerst door Tropic en daarna door Henrieville. Twee kleine Mormonengaten. Met uiteraard gebedshuizen.
Het landschap waar we door rijden is zeer gevarieerd. Bergen, bossen (dixie forest), plains, noem maar op. Wat je hier op de foto kunt zien is het laatste stuk wilde westen dat nog geheel onbewoond is.
In Torrey vinden we direct een puik motel, het Torrey Capitol Reef, ook weer een Days Inn. Deze heeft het allemaal voor zesenzeventig dollar: indoorpool, wifi, 26" TV met HBO, koelkast/magnetron/strijkplank/koffiezetter en, niet onbelangrijk, guest laundry. Het is de hoogste tijd dat we eens een wasje draaien, we hebben vrijwel niets meer schoon.
Na bij de plaatselijke Subway een footlong (=stokbrood van dertig centimeter lang met twee ons beleg, sla, garnituur etc) te hebben gedeeld gaan we richting het park. We hebben geen hooggespannen verwachtingen, het zal wel meer van hetzelfde zijn, denken we. Maar we vergissen ons deerlijk. Dit park heeft toch weer iets unieks.
Dit was eens het land van Butch Cassidy's wild bunch.
Is Mar haar leesbril soms vergeten???
Je raadt het al, deze klomp heet de castle rock.
Ondanks dat het al oktober is zijn niet alle bloemen hier uitgebloeid. Dit is de staatsbloem van Wyoming die ook in deze streken voorkomt, de castilleja linariifolia.
Na een scenic drive door het park lopen we de pioneer register hike. Die is heen en terug twee kilometer en gaat de capitol gorge in. De pioniers van het wilde westen hebben hier hun sporen achtergelaten op de bergwand. Wat staat daar te lezen hoor je Mar denken.
Dit dus. Pioneer register noemen ze dit. Je eigen naam erbij zetten kan ook, maar je riskeert dan wel een boete van tweehonderdvijftig dollar.
Op de terugweg naar Torrey is dit de blik vooruit. De weg lijkt eindeloos, het landschap is zo overweldigend dat het eigenlijk niet in een beeld te vangen is. We proberen het toch.
