13 februari: Bijao resort

Behalve de valle is er niet al te veel in de buurt van ons resort voor een dagtocht. Daarom doen we wat de meesten hier doen, eten, drinken, poedelen, in de zon en in de schaduw liggen.

We hebben de camera er maar eens bij gepakt om onze medebewoners discreet vast te leggen. NB. Onderstaande foto's kunnen schokkend zijn en kan ervoor zorgen dat je nimmer een all-inclusive gaat boeken...

Op de één na bovenste verdieping, vierde kamer van rechts resideren wij. Kijk goed op de foto, er is welgeteld één vrouw met een hoofddoekje in het resort. Die zal zich wel ongemakkelijk voelen tussen al dat bloot om haar heen.

Er zijn drie themarestaurants in het resort waar je aan tafel wordt bediend. Vanavond doe we de laatste van de drie, de Japanner. Als we binnenkomen staan de koks al lachend klaar.

Helaas is onze kok een beste brave Panamees die er werkelijk helemaal niets van kan. Echt alles brandt min of meer aan. Tel daarbij op dat, wat er ook wordt klaargemaakt het in dezelfde sauzen is en dan kan je op je vingers natellen dat het eten net zo Japans is als wij.

Na nog een drankje in de bar houden we het voor gezien. We willen vroeg gaan slapen, maar daar probeert een bar slechte band een stokje voor te steken. We vallen om half elf in slaap.

14 februari: naar huis

We mogen uitchecken om één uur, lunchen daarna en vertrekken om een uur of half twee naar de airport.

Als we in Panamá City aankomen zitten we ineens midden in een wolkbreuk. De straten staan blank en de Kia ploegt zich een weg door de diepe plassen. De ruitenwissers kunnen de watervloed niet aan en om ons heen kruipen ook de anders zo roekeloos rijdende Panamezen. Het duurt gelukkig maar tien minuten en dan breekt gewoon de zon weer door.

De crew van ons toestel is minder gelukkig en staan een dik uur in de file die door de wolkbreuk is ontstaan. De vlucht vertrekt daarom een uur te laat maar door de harde wind (en turbulentie) zijn we hooguit een kwartier na schema op Schiphol. Willy wacht zoals gewoonlijk bij de vertrekhal en een uurtje later stappen we over de drempel van ons huis. Dat was het voor de komende x maanden...