4 Oktober: Allee des Baobabs
Madagaskar heeft maar liefst zes verschillende soorten Boababs. In heel Afrika verder is er maar een soort. Hier is het dus het mekka van deze schitterende aparte bomen. En ook hier een soortgelijke sage over het ontstaan ervan.
De Baobab is de grootste van alle bomen op het eiland maar had niet zulke mooie vruchten. Toen de Baobab de goden vroeg om mooiere vruchten werden ze zo kwaad dat ze alle Baobabs uit de grond hebben gerukt en ze ondersteboven weer terug hebben gezet.
De Baobabs kunnen vijfhonderd jaar oud worden en overleven hier dankzij hun dikke stam waar tot driehonderd liter water in wordt opgeslagen voor de droge periodes.
Op de weg naar Belo sur Tsirihibina staan er een hele boel als lantarenpalen langs de weg en bij het avondlicht is deze "Allee des Baobabs" een toeristische attractie. De eerste zien we gewoon in het veld staan.
Dan volgt al snel dit verliefde paartje.
We zijn dan ook niet de enigen, dus is het passen en meten om de andere kijkers te omzeilen met het fotoos nemen.
Dit is hier een heel normaal vervoer- en transportmiddel, de zeboekar, genoemd
naar de zeboe (bultrund).
Hier met een trotse Sakalava op de bok. Once upon a time...
Naast de Allee ligt een dorpje waar men het niet al te breed heeft, getuige de armoedige hutjes.
De inwoonsters van dit gehucht pikken een graantje mee van het bekijks.
Het licht verandert hier continue.
Afgelopen. Om kwart voor zes gaat de zon onder en het licht snel daarna uit. We haasten ons terug naar de lodge, maar rijden toch de helft van de weg in het aardedonker. Niemand heeft licht op zijn fiets of zeboekar. Bij veel auto's is het niet beter, maar we komen zonder kleerscheuren weer thuis.
