21 November: Macaw claylick
De wekker staat op 3.45 uur. Ja, echt waar, kwart voor vier! Zodra we onder onze klamboes uit bed stappen worden we juichend besprongen door de wachtende muskieten. We dachten dat jullie nooit kwamen, stelletje luiwammesen...
Douchen, tanden poetsen, pak kaakjes eten, kaplaarzen aan, anti-muggenspul
spuiten, zaklamp aan en gaan! Tien minuten lopen, een stukje varen en dan zitten
we op een heuveltje vlak voor de
Collpa de Guacamayos Colorado, 's werelds grootste macaw
claylick.
We gaan er naar toe met onze derde gids inmiddels, Jhin genaamd. Hij is een
kenner van het regenwoud en ook een begenadigd fotograaf. Als we zitten komt een
verbaasde zon aan de hemel op.
Wat is een macaw? Macaws zijn ara's. Niet te verwarren met papagaaien. Ara's hebben een lange staart en vliegen sierlijk, papagaaienstaarten zijn veel korter en papagaaien vliegen een stuk lomper. Onder zie je macaws en helemaal rechtsonder een parrot (papagaai).
En omgekeerd...
Wat is eigenlijk een claylick? Ara's en papagaaien hebben mineralen nodig ter aanvulling op het dagelijks voedsel. Die mineralen zitten in de kleiwand aan de oevers van rivieren. Het kleilikken is een heel ritueel. Er komen ook roofvogels op af en ara's zijn erg kwetsbaar als ze op de wand zitten. Dat wordt een claylick genoemd, immers ze likken de klei van de wand af.
Waarom moet je er zo verschrikkelijk vroeg bij zijn? Voor het hele spel begint, vlak na zonsopgang, moet je een plekje hebben en geen felle kleuren dragen anders worden ze afgeschrikt en gaat het feest niet door. Het begint met het aanvliegen van een paartje in een boomtop er vlakbij.
Dan volgen er meer...(Deze foto heeft Jhin gemaakt met ons toestel)
We zijn twee dagen naar de claylick geweest, deze pagina is een samenvatting van beide dagen. De eerste dag duurde het ritueel zeker een uur maar werd het feest verstoord door twee wachtende havikken. Geen claylick dus. De tweede keer hadden we meer geluk. De papagaaien begonnen...
gevolgd door de ara's.
Het is een leven als een oordeel. Wat een herrie maken die beesten. In totaal hebben we er zeker een stuk of 500 zien "kleilikken".
Na enige tijd is het dan weer voorbij. Langzaam aan loopt de claylick weer leeg
en verdwijnen de laatste paartjes aan de horizon. Wij gaan ook weg, (weer)
douchen en ontbijten!
