6-10 Februari: Sahl Hasheesh
Het weer is vrijwel elke dag hetzelfde. Graadje of twintig, soms iets meer en af en toe wat wind uit "uiteenlopende richtingen". Prima weer voor wat uurtjes strand in de ochtend en na de lunch. De (e)boeken vliegen er door heen.
Ondanks al het luieren wat we doen staat de stappenteller tot onze niet geringe verbazing vrijwel elke dag boven de 6000. Zo zie je maar dat al dat heen en weer geloop tussen kamer-restaurant en strand gezond kan zijn en voor genoeg beweging zorgt...
Er zijn hier diverse tours te maken en eigenlijk de enige die ons wat lijkt is de dolphin house tour. Zwemmen en snorkelen met dolfijnen dus. Het zou dinsdag de 7e kunnen maar de vooruitzichten voor die dag zijn iets koeler en winderiger dan de dagen ervoor. We twijfelen, maar dan werpen we een blik op de water temperaturen. Het bord geeft twintig graden aan. Brrr denken we. Dan maar geen tour.
En zo lijken alle dagen sterk op elkaar. Ach wat maakt het uit. Het eten is prima en op het strand is het uitstekend uit te houden.
In tegenstelling tot drie jaar geleden zijn er nogal wat Egyptische stelletjes in het resort. De vrouwelijke helft ervan heeft het niet altijd even makkelijk op het strand. Zeker niet als ze onder begeleiding het water in gaan.
We zitten dicht bij de vluchtroute. Je hoort ze nauwelijks maar ziet ze wel af en toe.
Het resort was tot voor kort verhuurd aan de Sunrise groep. Kortgeleden is het weer in handen gekomen van de eigenaar, Kaisol. En dat betekent renovatie zoals een nieuwe schommel op het strand.
Renovatie betekent ook van tijd tot tijd geluidsoverlast. Omdat ze ook boven onze kamer af en toe aan het bonken zijn komt er een dag waarop we het beu zijn. Geen probleem voor de receptie, jullie krijgen een upgrade naar een andere kamer in een ander gebouw met zeezicht. Had dat eerder gezegd! Nadeel hiervan is wel dat we boven op de animatie zitten die tot 22.30 uur duurt. Ach, zo is er altijd wel wat. Maar het uitzicht mag er zijn!
Op de een na laatste dag wordt het logo van het resort overgeschilderd en vervangen. In onze nieuwe kamer zitten we op de eerste rij. We kijken met open mond naar de steiger en de bouwers. Arbeidsinspectie hebben ze kennelijk nog nooit van gehoord hier. De boel is zo gammel als wat en dewerklui klauteren met blote voeten op de steiger. Als dat maar goed gaat...
Ineens is het onze laatste dag hier. Vanavond om 20.10 uur vertrekt het vliegtuig. Tijdens de laatste lunch meimeren we wat over ons verblijf hier. Eigenlijk is alles goed tot zeer goed, alleen de wijn vinden we maar matig. Dan valt onze blik op de wijntapkast en zien het merk. Tja, niet zo vreemd dat het geen kwaliteit is.
Om vijf uur in de middag zit het er echt op. We hebben een audioboodschap van Ibrahim:
Hij staat buiten al op ons te wachten.
Uit met de pret, op naar Nederland.