6 Februari: Kgalagadi - Mata Mata
Ook de afgelopen nacht slapen we vanwege de bloedhitte nauwelijks. Bij het krieken van de dag krijgen we als troost voor het ongerief een prachtig schouwspel bij de drinkplaats te zien.
Twee leeuwinnen drinken als spiedend om zicht heen. Tenminste, dat denken we als we foto's maken en ze op de camera bekijken. Pas bij het inzoomen en op maat snijden van de foto's zien we dat de rechter leeuwin langere donkere manen heeft. Het zijn dus een leeuwin en een jonge leeuw. De leeuwensoort die allen hier voorkomt, de kalahari leeuwen, worden gekenmerkt door de donkerbruine manen.
Zijn het broer en zus? Een setje? Wie zal het zeggen.
Bij het ontbijt besluiten we om, hoe mooi het hier ook is, niet naar Nossob te gaan en nog twee nachten zoals gepland te blijven in het park. Daarvoor is het teveel afzien met deze hitte. Spijtig, maar het is niet anders. Er rest ons nog de rit door het park met een kleine omweg van honderdzestig kilometer naar de uitgang die tevens de grenspost van Zuid Afrika is, Twee Rivieren.
Onderweg zien we niet veel heel bijzondere beesten maar voldoende om toch weer wat mooie plaatjes te schieten. We gaan door een totaal ander landschap dan de afgelopen dagen met de beroemde rode kalahari zandduinen. Je ziet er meer oryxen, het lijkt wel of ze weten dat ze beter afsteken tegen de duinen.
Deze kudde gnoes met veel jonkies zoekt verkoeling in de schaduw. Het is voor hen zeker ook erg warm.
We besluiten met de familie Struis. Pa, ma en tien (?) kinderen.
Om half twee staan we voor een ietwat sikkeneurige grenscontroleur. We hebben hem misschien wel uit zijn slaap gehaald, hij moest worden geroepen door de politieagent van het kantoor ernaast. Alles is in orde, we mogen door.
Het is dan maar zes kilometer rijden naar de Kgalagadi lifestyle lodge. Daar is dag en nacht stroom en dus dag en nacht airco! Tapbier en echt perfecte pizza in het restaurant maken dat we de hitte, die ook hier is, beter kunnen verdragen.
