5 Februari: Koh Lanta
We kunnen vandaag nog tot twaalf uur gebruik maken van het brommertje. Genoeg tijd om daarmee nog een keertje naar de Franse bakkerij "Faim de Loupe" te rjden voor een taartje en een bak echte koffie.
Ons resort ligt niet direct aan het strand, er zit een riviertje tussen ons huisje en een smalle strook strand waarop de ligbedden staan. Over het riviertje hebben ze een touwbrug gespannen. Het lukt ons niet echt om daar soepel overheen te lopen. Iedere keer als je het midden nadert begint de brug heen en weer te slingeren en dan grijp je je toch maar weer vast aan het touw. Vol bewondering zien we anderen dit evenwichtskunstje wel klaren...
's-Avonds eens luxe uit eten in het Rawi Warin. Dat is maar tweehonderdvijftig meter lopen vanaf onze lodge. We hebben onze zinnen gezet op een steak, maar ook hier hebben ze weer niet alles wat op de kaart staat. Na voor de zoveelste keer het lijzig uitgesproken "no have" te hebben gehoord halen we de manager er maar eens bij. We proberen hem uit te leggen dat je beter van te voren kunt zeggen wat je niet hebt in plaats van de klanten eerst een keuze te laten maken en dan te zegegn dat het niet voorradig is.
Dit gesprek levert ons een voorkeursbehandeling op en de toezegging "tomorrow maybe have". De manager ziet er hoogstpersoonlijk op toe dat we een fantastische barracuda krijgen en een best stuk zalm. Ook nog een bakkie koffie van het huis.
6 Februari: Koh Lanta
De dag glijdt rimpelloos voorbij. 's-Middags laten we ons weer heerlijk masseren door de Thaise "massagesalon" op het strand. Op de achtergrond zie je ons wiebelbruggetje. Er zijn twee masseuses, een magere zonder tanden en een dikke. De magere is fantastisch, de dikke wrijft alleen maar.
Voor een euro of acht is ze een dik uur met je bezig. Na de behandeling voel je je loom en als herboren.
Mager als ze is, ze gooit en duwt je moeiteloos in alle standen. Spieren waarvan je nooit had vermoed dat je ze hebt worden geactiveerd. Mar's rug en nek worden hier vakkundig gekraakt.
Na de massage gaan we ´s-avonds vol goede moed weer uit eten in het Rawi Warin.
Vlak voor de poort stapt Mar achteloos bijna op deze rakker die net de weg oversteekt. Peet kan Mar nog net wegtrekken. Dat scheelt weer een bezoek aan het ziekenhuis, met deze vijftien centimeter lange schorpioen valt niet te spotten.
Het personeel van het restaurant lacht ons toe als we binnen komen: "have steak" klinkt het. Ons laatste avondmaal wordt een memorabele botermalse steak met een heerlijke Merlot erbij. De manager glimt van plezier en we krijgen wederom een bakkie van hem aangeboden.
Onderweg terug naar huis lopen we nu als op eieren, maar de engerd zien we gelukkig niet meer terug.
7 Februari: Koh Lanta
We hebben nog tot twaalf uur. Dan valt het doek en gaan we aan de terugweg beginnen. Peet neemt nog snel een laatste massage. Mar probeert het nog even uit te houden in de brandende zon.
Uitgerust beginnen we aan ruim dertig uur reizen waarbij we ruim dertig graden in temperatuur gaan zakken, van vierendertig hier naar één in Nederland.
Alles verloopt volgens schema:
taxi -> ferry -> taxi -> ferry -> taxi -> vlucht Krabi-Bangkok
In Bangkok gebeurt waar we al bang voor waren. Ons vijftien dagen geldige visum is verlopen en we zijn de sjaak. Wij zijn acht dagen langer gebleven... We konden kiezen uit twee mogelijke oplossingen.
1) visum verlengen op het vasteland (kan maar voor een week, kost vijftig euro
pp en een hele dag bezig met heen en weer reizen plus nog de reiskosten).
2) niks doen en een boete riskeren (hopen dat ze het niet zien aan de grens)
We hadden mogelijkheid 2 gekozen. Helaas zien ze het wel en dat wordt dus betalen: vijhonderd baht per dag x acht dagen x twee personen is achtduizend baht totaal, oftewel tweehonderd euro. Auw!!!!!
Na afgerekend te hebben bij het bureau "Overstay" mogen we Thailand verlaten.
8 Februari: Onderweg
Om vijf minuten na middernacht vertrekt de vlucht van Bangkok naar Londen gevolgd door de vlucht van Londen naar Amsterdam. Willy wacht ons op met de C4.
Nu maar weer snel bedenken waar de volgende reis naar toe gaat...