5 Januari: Bagan
Vanochtend even geen tempels. We kiezen ervoor om een uur of wat door Bagan te lopen. Op de hoofdweg in de stad wordt aan de weg gewerkt. Dat gaat als volgt: Eerst een laag teer, dan gooien de vrouwen grote grove stenen er op en vervolgens fijne kiezels om de gaatjes te dichten.
Verderop staat de teer te pruttelen voor het volgende stadium:
het aanbrengen van de afdeklaag, een secuur werkje. Dan nog even walsen en de weg is weer als nieuw. Nou ja...
Bij de rivier aangekomen zien we een vrouw die zich aan het wassen is. Dat gaat met kleren aan, die worden gelijk meegewassen. Ai, ze krijgt net wat zeep in haar oog...
Mogen we ons even voorstellen? Wij zijn Hepie en Hepie. Het toeval wil dat we deze twee broers steeds tegenkomen. Eerst al gisteren toen we ze inhuurden om naar Bagan te gaan. Een dag later treffen we ze aan bij de Italiaan waar we vanochtend koffie gaan drinken en vanavond willen gaan eten. De Italiaan, "rooie" Ignazio, blijkt tevens hun baas en eigenaar van dit rijdend hondenhok te zijn. We huren ze in voor de middag en avond. Het zijn schatten, maar geen lichten...
We starten met de Dhammayangyi Pahto. Dit is de grootste tempel van Bagan.
Binnen barst het uiteraard weer van de Boeddha's. Twee naast elkaar komt maar zelden voor.
Het uitzicht vanaf een van de "ramen" van de Dhammayangyi.
De volgende tempel heet de Sulamani Pahto.
Deze tempel herbergt een aantal half intacte fresco's.
Bij wijze van goede daad kan je stukjes bladgoud doneren. De donaties worden door een jongen vakkundig op heer Boeddha worden geplakt.
In de Lonely Planet staat dat je vanaf de Sulamani mooi de zonsondergang over de Bagan vlakte kunt zien. Inmiddels is dit achterhaald en is het verboden om bovenop de Pagode te klimmen.
Alternatief is de Tha Beik Hmauk volgens de Lonely Planet. Op de stoffige weg er naar toe passeren we een kudde geiten. De toerist in de paardenkar zal ook wel blij geweest zijn met de stof die ons karretje op doet waaien.
Ook het alternatief blijkt door de regering gesloten. Met handen en voeten legt de sleutelbewaarster uit dat ze een gevangenisstraf riskeert als ze toch voor ons het hek opendoet. Dan maar niet.
De moeder van de bewaarster wil ook wel op de foto.
De laagstaande zon in combinatie met de stofwolken levert mysterieuze plaatjes op.
Uiteindelijk komen we bij een tempel die wel mag worden beklommen, de tempel van de Birmese koning Kyaswa, de Pyathada Paya. Maar we zijn niet alleen, er staan zeker twintig bussen voor deze tempel. Vreemd genoeg is er toch ruimte voor iedereen om een plaatje te schieten. Eerst eentje richting oostwaarts.
Dan het moment waar iedereen voor komt, de zonsondergang.
Na dit schouwspel drinken we nog een biertje met Hepie en Hepie en gaan naar het restaurant van Ignazio. Heerlijke zelfgemaakte pasta en een redelijk Italiaans wijntje, met een van de Hepie's als ober. Na afloop van ons viergangen diner brengt Ignazio ons in het karretje naar het hotel. Het is mooi geweest vandaag.
6 Januari: Bagan
Vandaag even helemaal niets. Foto's bekijken, was uitzoeken, zwembad in, zwembad uit en nog een plaatje maken vanuit de tuin.
Om een uur of vijf huren we fietsen en gaan naar het happy hour in een restaurant aan de rivier om de zon te zien ondergaan. Ook mooi!
We sluiten Bagan af met een Birmees curry dinner in de Green Elephant. Pittig, maar heerlijk!
Morgen staat er weer een vlucht op het programma. We vliegen vroeg in de ochtend naar Heho om vanuit daar met de taxi en de boot naar het Inle Lake te gaan.