Peet heeft het helemaal naar zijn zin in de Doring rivier de.
Vanaf de rivier kan je ons volkomen verantwoord eco huisje zien liggen. Het dak is van strobalen met daarop een laag klei. Isloleert prima, binnen is het een stuk koeler dan buiten. En dat komt vanwege de hittegolf die hier aanzwelt goed uit.
Mar in de avondzon.
1 maart: Naries
Meestal denken we er pas na dagen aan om een foto van het autootje te maken. We
zijn er nu sneller bij. Ons karretje is een Toyota Etios, 1,5. Weinig luxe,
kleine kofferbak, maar pittig genoeg.
De weg naar Naries begint met 52 kilometer dirt road. En dan ben je het ook tamelijk zat ook. Eenmaal terug op de N7 kan het gas er op en zweeft de teller rond de 130 kilometer. Na 200 kilometer, bij Kamieskroon, gaan we de weg af om een bakkie te drinken. Waar we dan terechtkomen? Praise the Lord! Overal hangen en staan Godvruchtige teksten in en rond deze coffeeshop. Neemt u plaats!
Er hangt ook buiten een bord in het Afrikaans,
echt voor ons Hollanders die altijd zeuren over het weer. Lees het maar eens
langzaam hardop.
Zo tegen een uur of twee rijden we het erf op van Naries. Alles is hier even
luxe en schitterend. Mooi, oud gebouw in de Cape Dutch stijl, met o.m. stalen
ramen, een giga bed en een uitzicht om te zoenen.
Vanuit ons raam aan het voeteneind van het bed kan je kilometers ver kijken!!!!
Wij hebben een kamer in de Manor house. Verderop zijn ook nog de "Mountain suites". Iets prijziger dan onze prachtige kamer en ze hebben hoer hun best gedaan om ze naadloos in de natuur te integreren. Erg fraai!
De rest van de dag besteden we met luieren aan het zwembadje, beetje wandelen en aperitieven op ons terras. Klokslag zeven uur moeten we ons melden voor het diner. Nou, dat mag er zijn! Gerookte forel, lamsrekjes om te zuigen en chocoladetaart. Alles weggespoeld met een fles "A few good men Chardonnay" uit, waar anders dan, de Riebeek Cellars. Niks mis met Naries......