Dit is ons uitzicht. De rivier barst van de nijlpaarden, maar die liggen merendeels onder water. Achter ons staan twee koks zich uit te sloven met pancakes, gebakken eieren en worstjes op de gril. De champoepel wordt steeds bijgevuld.
Af en toe komt er een kolos boven water om weer
eens een ander plekje op te zoeken. Daarna dompelen ze zich onder. Ze hebben de
hle nacht gegraasd en zijn vast een beetje moe....
De Masai poseert maar al te graag om een paar dollars bij te verdienen.
Het is overigens wel een echte Masai alhoewel we niet weten of ie straks gewoon zijn spijkerbroek aantrekt.
Mar is helemaal onder de indruk van zijn haardos
en de versieringen daarin.
Dan is het feest voorbij en lopen we terug naar de Landcruiser waar Andrew al
staat te wachten.
Voor de laatse keer rijden we terug naar de lodge,
pakken de bagage en karren naar de airstrip. We hoeven niet lang in de
gecombineerde aankomst- en vertrekhal te wachten.
In de verte zien we de Cessna al aankomen.
We nemen afscheid en gaan aan boord. Na een
minuut of vijf landen we op een andere airstrip, stappen over en vliegen door
naar Wilson airport.
Vandaar met de taxi naar Jomo Keniatta airport.
Daar wordt in het restaurant een fotoshoot gehouden.
We hebben uren de tijd voor we verder vliegen naar
Kilimanjaro. Website bijwerken en eten dus.
Bij aankomst in Kilimanjaro staat een man met een witte jas bij een groot bord
waarop Ebola check staat. Dat is een wassen neus, je moet een formulier invullen
waarop je alle nee's aankruist en je mag door.
Eenmaal buiten worden we
opgewacht en rijden in een uur naar Arusha waar ons hotel, het Zawadi house,
staat. Heheh we zijn er!
