De ruim 425 kilometer van vandaag is een makkie. Driekwart is snelweg, 4-baans. Even na 14.00 uur zijn we dan ook al bij onze eindbestemming, Los Árboles. Om precies te zijn bij Posada Salentein, waar we de laatste drie nachten hebben geboekt. Toevalligerwijs zijn dit net drie dagen waarop ze weinig boekingen hebben deze maand en de prijzen met 25% hebben verlaagd. We krijgen een mooie suite voor vier personen. Lekker halfje wijn staat al op ons te wachten.
We nemen wat foto's en drinken de wijn op en komen er dan achter dat het toilet stuk. Gemeld bij het (Nederlandse) management en "mea culpa", we krijgen een andere kamer en een hele fles wijn uit hun top range van zo'n 40 euro. Vooruit dan maar....
En ook van buiten ziet het er leuk uit.
7 Maart: Los Árboles
Bij het verblijf zit een vijf kwartier durend bezoek aan de bodega. Het landgoed is hier 2000 hectare groot en de huisjes liggen op drie kilometer van de bodega. Lekkere ochtendwandeling langs de wijnstokken.
De bodega is al net als alle gebouwen hier onder design gebouwd. En dat maakt de toer beslist de moeite waard, meer dan de afsluitende proeverij. De enorme metalen vaten.
Er zijn ook eikenhouten vaten. Die zijn rond een theaterachtige kelderruimte geplaatst waar af en toe (piano) concerten worden gegeven. De vaten dienen dan als ruggensteun.
Hoe ze de vaten vullen?
Achter deze ereboog is de proefruimte. Salenteinn, een project van de steenrijke Nederlandse ondernemersfamilie Pon, bestaat sinds het jaar MM (2000).
Zeer de moeite waard allemaal. De galerie hadden we al eerder gezien. De kapel niet. Degelijke griffo bouw zonder tierelantijnen. Buitenplaats Salentein in Nederland staat niet voor niets midden in de biblebelt, Nijkerk.
We hebben mazzel en krijgen een lift terug naar de kamer. Het weer is prima om een stuk in een boek te lezen aan de rand van het zwembad. Dat doen we dan ook.